|
|
|
|
| |
Dorukkiriş
İlçe merkezinin güney yönünde, Acısu grup yolunun doğu yakınında, ilçeye 10 km uzaklıktadır. Köyde halen 220 hanede 739 kişi yaşamaktadır.
Köyün tarihçesi kesin olarak bilinmemektedir. Köy yıllar önce bol ormanlık bir alana kurulmuş, bu ormanlarda bol ve kalın ladin ağaçları yetiştiği ve ladin ağacına halk tarafından doruk denildiği, doruk ağaçlarının yontularak evlerin çatılarında kiriş olarak kullanıldığı, doruktan kirişli köy anlamına gelen "Dorukkiriş" köyü adını aldığı söylenmektedir.
Dorukkiriş Köyü'nün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. En fazla ekilen ürünler mısır, fasulye, lahana, patatestir. Fındık ve az da olsa meyve çeşitleri yetiştirilen köyde daha çok hayvancılığa önem verilir. Köyde 450 büyükbaş, 300 küçükbaş hayvan yetiştirilir.
Gurbetçilik ve göç olgusunun en çok yaşandığı köylerden biri olan Dorukkiriş Köyü'nde okumaya büyük önem verilmiştir. Gurbete gidenlerin çoğu istanbul, Almanya, Hollanda gibi ülkelerde çalışarak mücadele vermektedirler.
Folklor yönünden oldukça gelişmiş ve yöreye has folklor giysilerinin hazırlandığı, çul dokumacılığı, kalaycılık ve sepet örme gibi el sanatlarının da oldukça geliştiği bir köydür.Köyde yaylacılık oldukça yaygındır. Eskala (Kadırga) köyün tek yaylasıdır.2 cami, 1 sağlık evi, 4 derslikli tarihi bir ilköğretim okulu vardır. Kadınların % 85, erkeklerin ise % 90'ı okur-yazar dır.
Köyün Yerleşik Soyisimleri Hane Sayıları:
Durmuş (20 hane), Çakır (4 hane), Türkmen (35 hane), Kandil (14 hane), Atalar (11 hane), Yamaç (5 hane), Gülbahar (15 hane), Akkuş (8 hane), Uçan (7 hane) Ergün (9 hane), Bayraktar (4 hane), Örtürk (16 hane), Özdemir (12 hane),Tokul (11 hane), Demirtaş (10 hane), Kanda-zoğlu (7 hane), Taşdemir (5 hane), Karaman (20 hane).
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
