Gökçeköy

Şalpazarı ilçesinin kuzeyinde, ilçeye 25 km uzaklıkta yer alan Gökçeköy Köyü geniş bir alana kurulmuş olan bir dağ ve orman köyüdür, ilçenin en uzak köylerinden biri olan Gökçeköy'ün, nüfusu 1145'tir. Köyün hakkında kesin bir bilgi yoktur. Yaşlı kişilerden dinlenilenlere göre köyün kuruluşu 170 sene öncesine dayanmaktadır. Köye ilk defa Gümüşhane'n Göçüğü Mustafa adında bir şahıs hayvan kışlatmak için gelmiş ve ormandan bir parça yer açarak tarlalık yapmış, buraya bir miktar ekin ekmiş daha sonra köyüne dönünce, ekinlerinin olup olmadığını sorduklarında, "Çok iyi oldu ama biraz göçe (yeşil) kaldı demiş. Zamanla göçe kelimesi dilden dile dolaştıkça "GÖKÇEKÖY" olarak köyün adı olmuş. İlk zamanlar Gümüşhane'ye bağlı olan köy daha sonra Vakfıkebir ilçesine bağlanmış Şalpazarı ilçe olunca da Şalpazarı�na bağlanmıştır. 1924 yılında Çoluğu Mustafa tarafından muhtarlık yapılmıştır. Gökçeköy Köyü önceleri çok gelişmiş, her türlü tarıma elverişli iken zamanla toprağın verimi düşmüş. Şimdi ise halk daha ziyade hayvancılığa önem vermişlerdir. 1500 büyükbaş, 800 küçükbaş 250 kümes hayvanı beslenen köyde, mısır, fındık, patates, lahana gibi tarım ürünlerinin yanında elma, armut gibi bazı meyvelerde yetiştirilmektedir. Ayrıca köyde 500 civarında arı kovanı da halkın ekonomisine katkı sağlamaktadır. Son zamanlarda köyde büyük oranda gurbetçilik ve göç olayı yaşanmaktadır. Dört mahallesi bulunan köyde 5 ilköğretim okulu, 5 camii, 4 su değirmeni, 1 kurs binası, 1 tane PTT acentesi bulunmaktadır. Kadınların % 85'i, erkeklerin % 90'ı okur-yazar�dır. Gökçeköy halkı Sis Dağı yaylasına, Kadırga'nın bazı obalarına ve Alaca yaylalarına gitmektedirler. Köyde tarihi eser olarak Kartal kayası, kamer, köprü, su değirmeni, çeşme bulunmaktadır.

Gökçeköy Köyü'nün Yerleşik Soy isimleri:
Özer, Kılıç, Bayraktar, Diner, Muhcu, Yıldırım, Albakan, Topal, Yiğit, Tok, Dutar, Çolak, Duruş, Tok Altop, Gülay, Yanar, Özata, Atalar, Karagöz, Alibakan, Taşkın, Güney, Karabulut, Kandil, Gelgül, Kahraman, Komut, Yeter, Karadeniz, Yılmaz, Cömert, Taşkan, Öztürk